İnsanların yüzyıllardır sofralarından eksik olmayan, son zamanlarda sofralardan uzaklaştırılmaya çalışılan iki beyaz, tuz ve undan bahsediyorum.
Yüzyıllar boyunca insanları beslemiş bu gıdalar ne oldu da 21. yüzyılda insanların gözünde zehir oldu.
Önceki insanlar bilmeden zehirmi yiyolardı yoksa yenimi zehir oldular.
Tuzla başlayalım.
Rafine edilmemiş tuzun içinde 80 in üzerinde mineral var. Bizim soframıza gelen tuzda ise sodyum klorür ve topaklanmayı önleyici e bilmem ne maddeleri var. Yani tuz rafine edilirken faydalı olan birçok mineralden arındırılıyor ve sadece sodyum ve klorür kalıyor. Tuz tuz olmaktan çıktıktan sonra sofraya geliyor.
Bilirsiniz tuz tarih boyunca koruyucu madde olarak kullanılmıştır ama rafine tuzlarla yaprak bile tuzlanmaz bozulur.
Neden tuz böyle ayrıştırılıyor biraz uzun hikaye merak eden bakar.
Peki bu tuzun içindeki minerallerden faydalanan yok mu ?
Var hayvanlar. Hayvanlara rafine edilmemiş kaya tuzu verilir.
Gelelim un mevzusuna.
Unun hammaddesi buğday. Buğdayın içerisinde A,D,E,B1,B12 gibi vitaminlerin yanısıra çeşitli yağ asitleri, protein ve mineraller var.
Buğday ayrıştırılıyor, ruşeym ve kepeği ayrılıyor bizim soframıza gelen unda şeker ve nişasta kalıyor.
Peki buğdayın işe yarar tarafından faydalanan yok mu ?
Var hayvanlar:)). Hayvan yemlerinde buğdayın kepeği ve ruşeymi ayrılmaz ayrıca undan çıkartılan kepekte hayvan yemine katılır.
Şimdi başlıkla konunun ne alakası var diyeceksiniz.
Geçenlerde Musti ve Bilge Morukla bu konular üzerinde konuşurken :
“Abi niye biz bu faydalı maddeleri ayrıştırıp iyi tarafını hayvanlara yediriyoz ” dedim.
Bilge Moruk olaya farklı bir yorum getirdi :
” Hayvan sevgisi “.
vesselam…
