Sosyal medyada yıllara göre asgari ücretin alım gücü hakkında saçma sapan rakamlar paylaşılıyor.
Benim yaşadıklarımı bana anlatmaya çalışan beni salak yerine koymaya çalışan bir güruh var. Ben aşağıdaki yazacaklarımı tamamiyle yaşadım, kafam yerinde bunamadım, unutmadım, analiz yapabiliyorum.
Bu arada barınmanın Devlet tarafından karşılanması gerek zorunlu bir ihtiyaç olduğunu savunan biriyim.Ancak eleştiri yaparken milletin rakamlarla kandırılmaya çalışışmasına uyuz oluyorum.
Bir çalışan olarak benim giderlerimdeki en büyük pay barınma ev kirasıdır.Bu aşağı yukarı bütün çalışanlar ve bazı küçük esnaflar için geçerli.
2003 yılında Anadoludan (Tokat-Turhal) İstanbul’a gelmiş biri olarak 2003 yılından günümüze asgari ücretin çalışanların çoğunu ilgilendiren barınma gideri ile ilgili bizzat yaşadığım rakamları sizinle paylaşacağım.
2003 yılında Ülker çikolata fabrikasında işçi olarak çalışmaya başladım.2003 yılında asgari ücret 225 TL idi.(sıfır atılmamıştı ama karşılığı bu)
iki arkadaşım bir evde kalıyordu, bende onların yanına yerleştim. O yıllarda Eyüp’ te normal standartlarda 2+1 doğalgazlı bir evin kirası 400 TL gibi bir rakamdı.
Biz ısıtması olmayan iki odalı bodrum katı bir yerde kalıyorduk ve kirası 200 TL idi. Ölçmedik ama tahminin 30 metre kare civarında birşeydi.
Şöyle hesaplıyorum karşılıklı iki kanepe koymuştuk kanepenin yanında kapı tam açılmıyo diye kanepenin bir taraf başlığını sökmüştük bir kanepeyi 2 metre hesap edersek kapıyıda fazla fazla hesapla 1 metre kabul edersek 3*3 = 9 metre kare bir oda diğeride aynı şekilde.Mutfak 2*2 =4 metrekare banyo tuvalet derken 30 metrekare bile olmaz belkide.
Yani bir asgari ücretin aşağı yurakı % 90 ına denk bir rakamdı.Normal bir ev içinse 1,5 asgari ücretten daha yüksek bir rakam ödemek gerekiyordu.
İlk zamanlarda çamaşır makinesi yoktu sanırım 350-400 TL civarı yani 1,5 asgari ücrete bir makine almıştık.Buzdolabı tamiri için 150 TL rakam istemişlerdi.
2003 yılında rakamlar bu şekilde idi.2003 yılından sonra memlekete gittim 2008 yılında tekrar geldim.
2008 yılında asgari ücret 480 TL idi.Biz 650 TL ye 2+1 normal ev standartlarında kombili bir ev tutmuştuk.
210 yılında toplu konutlardan dolayı bu evin kirası 550 TL ye düştü 210 yılında asgari ücret 576 TL idi.
Yani 2003 yılında 2 asgari ücrete denk olan ev kirası 2010 yılında bir asgari ücrete denk bir şekle gelmişti.
Aradan yıllar geçti benim biraderim İstanbul’a atandı yıl 2016 asgari ücret 1300 TL idi.
Kardeşime ev arkadaşımın kardeşiyle birlikte bir ev tuttuk 2+1 kombili parkeli gayet güze bir ev Sultangazide kirası 800 TL (hala aynı paraya o evde oturuyo)
İkinci el buzdolabı aldık 250 TL ye, bir elbise dolabı aldık 50 TL ye, ikinci el 2 adet çekyat ve sehpa aldık 160 TL ye.
Düşündüm 2003 yılında asgari ücretle çalışan bir insanın bir evi kiralamak için bir aylığı yetmiyordu, 2016 yılında bir asgari ücret ev kiralanmış ve temel bütün ihtiyaçları alınmıştı.
Benim ev arkadaşlarım ikiside yüksek okul mezunu vasıflı insanlardı. 3 tane üniversite mezunu çalışan bizler düzgün bir ev tutup oturacak alım gücümüz yoktu.Bir çamaşır makinesi alacak alım gücümüz yoktu.
Şu anda aynı şartlarda İstanbul’ a gelen 3 ev arkadaşının durumları çok farklı.
Yazdıklarımın hepsi başımdan geçen yaşanmış olaylar.
Alım gücünü en iyi herkesin kendisi bilir.
Bir kesimin alım gücü zayıflamış diğerininki artmıştır.Artan kesim çoğunluktaysa sistem düzgün işliyor demektir.
Asgari ücretin rakamından haberi olmayan, hiç asgari ücretli olmamış kişiler asgari ücreti yaşayanların adına ahkam kesmesin.
vesselamm…
Biri sizi kandırmış.